แบล็กเกิล (Blackle) เป็นเว็บไซต์ที่ดัดแปลงมาจากเว็บไซต์กูเกิล พัฒนาโดย บริษัทฮีปมีเดีย จากออสเตรเลีย ระบบเสิร์ชเอนจินนั้นจะใช้ฐานข้อมูลตัวเดียวกับกูเกิล แต่จะมีการดัดแปลงหน้าตาที่ต่างออกไป โดยมีหน้าจอพื้นหลังโทนดำ ตัวอักษรสีขาวหรือเทา ทำให้ประหยัดพลังงาน เพราะพื้นสีดำใช้แสงสว่างน้อยกว่าสีขาวส่วนการค้นหานั้นก็ได้ผลลัพธ์ใกล้เคียงกับกูเกิล แต่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งส่วนใดของกูเกิลแต่อย่างใด
การวิพากษ์วิจารณ์ ข้อดีข้อเสีย ลักษณะการใช้งานที่โฆษณาไว้ได้แก่
ข้อดี
สามารถประหยัดไฟได้อย่างน้อยประมาณ 750 เมกกะ-วัตต์ ต่อปี ซึ่งในโลกปัจจุบันนี้ การประหยัดพลังงานเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง
-ประหยัดค่าไฟของบ้าน
-ประหยัดค่าไฟโลก (ลดการผลิตไฟฟ้า) จะทำให้โลกเย็นลง
-ต่ออายุหน้าจอของเราให้ยืนนาน
ข้อเสีย
-ไม่มีโหมด “หน้าคล้ายกัน”
-ไม่สามารถหาภาพได้
-ไม่ถนอมสายตาคนแก่
ในปี 2003 เพิ่มฟีเจอร์ต่างๆ เช่น อิโมติคอน ภาพแทนตัว และภาพพื้นหลัง และในปี 2005 เพิ่มฟีเจอร์ อย่างเช่น วิงค์ รูปภาพเคลื่อนไหว อิโมติคอน และแบ๊คกราวด์ และยังเพิ่มการใช้งานของ Voice Clip ที่สามารถอัดเสียงได้นาน 15 วินาที และสามารถส่งต่อไปยังผู้อื่นได้ ต่อมาในปี 2006 เอ็มเอสเอ็น แมสเซ็นเจอร์ ได้เปลี่ยนชื่อเป็น วินโดวส์ ไลฟ์ แมสเซ็นเจอร์ โดยได้เพิ่มลูกเล่นต่างๆ เช่น การโทรศัพท์จากคอมพิวเตอร์ไปยังเครื่องโทรศัพท์ และ วินโดวส์ ไลฟ์ ทูเดย์ และยังรองรับการใช้งานภาษาไทยในปี 2007 ได้เปิดตัวโปรแกรมเวอร์ชัน 8.5 ได้ปรับปรุงเพิ่มอย่างเช่น ชื่อและรูปภาพของผู้ใช้งานจะปรากฏบนคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องที่เข้าใช้งาน และยังสามารถ ส่งเอสเอ็มเอสผ่านทางเอ็มเอสเอ็น และเพิ่มเมนู report abuse ด้วย i’m เป็นโครงการที่ริเริ่มจากวินโดวส์ไลฟ์ เมสเซนเจอร์ ซึ่งออกแบบเพื่อให้รายได้จากการโฆษณาไปยังมูลนิธิ หรือองค์กร ที่ไม่หวังผลกำไร โดยผู้ใช้สามารถเลือกองค์กรที่ต้องการได้ตามที่แสดงในตารางด้านล่าง ด้วยการใส่โค้ดที่ต้องการนำหน้าชื่อในวินโดวส์ไลฟ์ เมสเซนเจอร์ 8.1 หรือสูงกว่า
เอ็มเอสเอ็นเมสเซนเจอร์ใช้ โปรโตรคอล Mobile Status Notification (MSNP) บน TCP (และบางครั้งก็ใช้ HTTP เพื่อจัดการกับพร็อกซี่) ในการเชื่อมต่อไปยังบริการดอตเน็ตเมสเซนเจอร์ โดยผ่านพอร์ต 1863 ของ messenger.hotmail.com ปัจจุบันโพรโทคอลนี้ได้พัฒนามาถึงรุ่นที่ 13 แล้ว (MSNP13) ซึ่งเอ็มเอสเอ็นเมสเซนเจอร์ 7.5 และไคลเอนต์อื่นๆก็ใช้โพรโทคอลรุ่นนี้อยู่ โพรโทคอลรุ่นนี้ถูกเปิดเผยเพียงบางส่วนเท่านั้น ไมโครซอฟท์เคยเปิดเผยโพรโทคอลรุ่นที่ 2 (MSNP2) สำหรับนักพัฒนาในปี ค.ศ. 1999 ที่ Internet Draft แต่ไม่เคยเปิดเผยรุ่นที่ 8, 9, 10, 11 หรือ 12 ต่อสาธารณชนเลย บริการดอตเน็ตเมสเซนเจอร์อนุญาตให้ใช้โพรโทคอลรุ่นที่ 8 ขึ้นไปในการเชื่อมต่อเท่านั้น คำสั่งต่างๆในโปรโตรคอลรุ่นที่ 8, 9, 10, 11, 12 จะสามารถรู้ได้โดยใช้โปรแกรมดักจับเช่น Ethereal. MSNP13 จะยังคงใช้เป็นโพรโทคอลใน Windows Live Messenger 8 วินโดวส์ไลฟ์เมสเซนเจอร์ใช้โพรโทคอล Microsoft Status Notification (MSNP) บน TCP (และบางครั้งก็ใช้ HTTP เพื่อจัดการกับพร็อกซี่) ในการเชื่อมต่อไปยังบริการดอตเน็ตเมสเซนเจอร์ โดยผ่านพอร์ต 1863 ของ messenger.hotmail.com ปัจจุบันโพรโทคอลนี้ได้พัฒนามาถึงรุ่นที่ 14 แล้ว (MSNP14) ซึ่งวินโดวส์ไลฟ์เมสเซนเจอร์ และไคลเอนต์อื่นๆ ก็ใช้โพรโทคอลรุ่นนี้อยู่. MSNP14 เพิ่มส่วนในการใช้งานร่วมกันในแบบ interoperability กับ Yahoo Messenger โพรโทคอลรุ่นนี้ถูกเปิดเผยเพียงบางส่วนเท่านั้น ไมโครซอฟท์เคยเปิดเผยโพรโทคอลรุ่นที่ 2 (MSNP2) สำหรับนักพัฒนาในปี พ.ศ. 2542 ที่ Internet Draft แต่ไม่เคยเปิดเผยรุ่นที่ 8, 9, 10, 11, 12, 13 หรือ 14 ต่อสาธารณชนเลย บริการดอตเน็ตเมสเซนเจอร์ในขณะนี้อนุญาตให้ใช้โพรโทคอลรุ่นที่ 8 ขึ้นไปในการเชื่อมต่อเท่านั้น คำสั่งต่างๆในโปรโตรคอลรุ่นที่ 8, 9, 10, 11, 12, 13 และ 14 จะสามารถรู้ได้โดยใช้โปรแกรมดักจับเช่น Wireshark.
ระบบส่งข้อความทันที หรือ ไอเอ็ม ( instant messaging, IM) คือระบบการส่งข้อความ ระหว่างสองคน หรือกลุ่มคนใน เน็ตเวิร์ก เดียวกัน เช่น การส่งข้อความผ่านทางอินเทอร์เน็ต โดยโปรแกรมที่ทำงานอาจเรียกว่า เมสเซนเจอร์ (อังกฤษ: messenger) การทำงานของระบบส่งข้อความทันทีจำเป็นต้องใช้ซอฟต์แวร์ลูกข่าย โดยซอฟต์แวร์ทำการเชื่อมต่อระบบที่บริการเมสเซนเจอร์ การส่งข้อความผ่านระบบส่งข้อความทันทีในยุคแรก ตัวอักษรแต่ละตัวที่ทำการพิมพ์จะปรากฏทางหน้าจอของผู้ที่ส่งข้อความด้วยทันที ในขณะเดียวกัน การลบตัวอักษรแต่ละตัว จะลบข้อความทันที ซึ่งแตกต่างกับระบบส่งข้อความทันทีในปัจจุบัน โดยข้อมูลที่ปรากฏจะเกิดขึ้นหลังจากที่มีตกลงยอมรับส่งข้อความแล้ว ในปัจจุบันเมสเซนเจอร์ที่ได้รับความนิยมได้แก่ LINE WeChat MSN Messenger AOL Instant Messenger Yahoo! Messenger Google Talk .NET Messenger Service Jabber และ ICQ
ในยุคแรกของระบบส่งข้อความทันทีมีการใช้งานในระบบ PLATO ในยุค 1970s ในช่วง 1980s-1990s ได้มีการใช้ในวงการศึกษาและวิศวกร ในชื่อ UNIX/LINUX talk ใช้กันในอินเทอร์เน็ต ใน พฤศจิกายน พ.ศ. 2539 ได้มีการพัฒนา ICQ มาใช้เป็นเมสเซนเจอร์ในเครื่องที่ไม่ใช่ UNIX/LINUX ครั้งแรก หลังจากนั้นได้มีการพัฒนาระบบส่งข้อความทันที เป็นจำนวนมากโดยใช้โพรโทคอลของตัวเอง ทำให้มีผู้ใช้งานเมสเซนเจอร์หลายตัวภายในเครื่องเดียวกัน หรือผู้ใช้งานสามารถเลือกได้ที่จะใช้โปรแกรมที่รองรับการทำงานหลายโพรโทคอล ได้แก่ Gaim หรือ Trillian ในปัจจุบัน นอกจากความสามารถในการส่งข้อความ เมสเซนเจอร์ต่างๆ ได้มีการรับรองการใช้งาน การส่งไฟล์ การประชุมออนไลน์ และ VoIP
